Deste Prize 2015
CONTEMPORARY ART
28 ΜΑΙΟΥ - 30 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2015
Η ΕΚΘΕΣΗ
Οι έξι καλλιτέχνες που επιλέχτηκαν ως υποψήφιοι για το βραβείο το 2015 –Ναταλί Γιαξή, Πέτρος Μώρης, Γιάννης Παπαδόπουλος, Άγγελος Πλέσσας, Σωκράτης Σωκράτους, Μαρία Χασάπη– παρουσίασαν την δουλειά τους σε μια έκθεση που φιλοξενήθηκε στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης.
Η συνεργασία αυτή μεταξύ του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης και του Ιδρύματος ΔΕΣΤΕ εντασσόταν στο πλαίσιο του προγράμματος «Βήμα στους Νέους» του Μουσείου που στόχο είχε να ανοίξει διάλογο με τους νέους, να ενημερώνει το κοινό για τη σύγχρονη δημιουργία και να ενισχύει ένα δυναμικό περιβάλλον ανταλλαγής ιδεών. Άλλες ενέργειες που έχει πραγματοποιήσει το Μουσείο στο πλαίσιο του προγράμματος είναι τα Cycladic Late Nights– όπως το Cycladic Late Night που έγινε το 2013 στους χώρους του Μεταξουργείου στο πλαίσιο του ReMap4- και τα Street Parties που γνώρισαν τεράστια ανταπόκριση από το νεανικό κοινό.
Η επιλογή του νικητή του Βραβείου ΔΕΣΤΕ 2015 πραγματοποιήθηκε από διεθνή, εξαμελή Κριτική Επιτροπή και νικητής αναδείχθηκε ο Άγγελος Πλέσσας.
Οι σχέσεις με τη γλώσσα, το σώμα, το διαδίκτυο και το χώρο, αποτέλεσαν μερικά από τα κοινά χαρακτηριστικά των καλλιτεχνών της διοργάνωσης, ενώ ο νικητής έλαβε το χρηματικό έπαθλο των 10.000 Ευρώ.
ΤΑ ΕΡΓΑ
OI ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ
Άγγελος Πλέσσας: Η δουλειά του Άγγελου Πλέσσα περιστρέφεται γύρω από τα ζητήματα ελευθερίας του διαδικτύου αλλά και της ανθρώπινης συμπεριφοράς ή προσωπικότητας που μεταλλάσσεται από τα κοινωνικά δίκτυα. Tα τρία τελευταία χρόνια έχει εστιάσει πολύ στην Αιώνια Ιντερνετική Αδελφότητα, ένα ετήσιο project το οποίο οργανώνει ανεξάρτητα και το οποίο χρηματοδοτείται εξ’ ολοκλήρου διαδικτυακά. Με τη δουλειά του ο Πλέσσας προσπαθεί να μιλήσει για την τρέχουσα εποχή του διαδικτύου. Το επίκεντρό της είναι να δικτυώσει το online με το offline με τρόπους που θα μας κάνουν να κατανοήσουμε πτυχές και των δύο αυτών καταστάσεων και να δημιουργήσουμε νέους τρόπους που σχετιζόμαστε και με τις δύο.
Ναταλί Γιαξή: Η δουλειά της Ναταλί Γιαξή αντικατοπτρίζει το ενδιαφέρον της για την καταγραφή του απαρατήρητου, του φευγαλέου και του αυθόρμητου, γεγονός που την οδηγεί σε απρόβλεπτα αρχεία και βιωματικούς χάρτες καθημερινών γεγονότων, εσωτερικών και εξωτερικών. Η καλλιτέχνις τείνει να σκέφτεται σε «βιβλία». Μόλις έχει μια νέα ιδέα, ξεκινά αυτόματα να την οριοθετεί σε κεφάλαια ή σελίδες. Έτσι, επεκτείνεται, αποκτά δική της ροή και ρυθμό, δημιουργεί τη δική της διαδικασία. Συχνά αυτή η διαδικασία είναι και το τελικό αποτέλεσμα. Tο Διαδίκτυο είναι μια καθημερινή πηγή έμπνευσης για τη Γιαξή, ενώ η Εννοιολογική Γραφή (conceptual writing) έχει ασκήσει μεγάλη επιρροή στην πρακτική της, μαθαίνοντάς της τα πλεονεκτήματα της «μη δημιουργικότητας» αλλά και το πώς ν’ αντιμετωπίζει τη γλώσσα ως υλικό.
Γιάννης Παπαδόπουλος: Ο τρόπος εργασίας του Γιάννη Παπαδόπουλου μπορεί να ιδωθεί ως μια διύλιση της γνώσης με ποιητικούς μηχανισμούς. Ορμώμενος από περιέργεια και μια φυσική κλίση προς την ανθρώπινη νόηση, ο καλλιτέχνης τείνει ν’ ανατέμνει διαφορετικά πεδία των επιστημών-από τα καθαρά μαθηματικά στη γλωσσολογία ή την αρχαιολογία και τoν οπτικό πολιτισμό, έτσι ώστε ν’ αναλύει και να αναδιευθύνει τις λειτουργίες του καλλιτεχνικού αντικειμένου. Ως αποτέλεσμα, οι πρακτικές του Γιάννη Παπαδόπουλου εξερευνούν μέσω αντικειμένων, εκτυπώσεων ή επιτόπιων παρεμβάσεων, νέες σχέσεις μεταξύ προφανών πολιτισμικών συμβόλων και τοπικών ή περιπτωσιακών συστατικών. Υπαινίσσονται, δεν απαντούν, λειτουργούν περισσότερο προτρεπτικά και ερωτούν.
ΝΙΚΗΤΗΣ ΒΡΑΒΕΙΟΥ
ΓΙΝΟΥΜΕ
ΦΙΛΟΙ
