ΚΑΛΛΟΣ.
Η Υπέρτατη Ομορφιά

Αρχαϊκό και κλασικό κάλλος

Το κάλλος ως έννοια που περιλαμβάνει φυσική ομορφιά και ψυχικές αρετές αρχίζει να αποκρυσταλλώνεται στην αρχαία ελληνική φιλοσοφική σκέψη κατά την Αρχαϊκή περίοδο (6ος αι. π.Χ.)  και κατόπιν κατά τους Κλασικούς (5ος – 4ος αι. π.Χ.) και Ελληνιστικούς χρόνους (3ος – 2ος αι. π.Χ.). Μέσα από μια σειρά έργων εξαιρετικής τέχνης, κυρίως γλυπτών, της Αρχαϊκής και Κλασικής περιόδου δίδεται η απόδοση της ανθρώπινης μορφής, αλλά και του ήθους της. Ξεχωρίζει, ανάμεσα σε άλλα, η Κόρη της Ακροπόλεως που επονομάζεται «Χιώτισσα», καθώς και η προτομή γυναικείας μορφής από ταφικό μνημείο της Ρόδου.

Θεϊκό κάλλος

Η ομορφιά προέρχεται πάντοτε από τους θεούς, οι οποίοι την κατέχουν στον απόλυτο βαθμό. Ακόμα και οι ομορφότεροι άνθρωποι θεωρούνται ίσης ομορφιάς με τους θεούς και ποτέ δεν είναι υπέρτεροι από αυτούς. Επίσης, κάθε θεός έχει το δικό του γνώρισμα στην ελληνική μυθολογία και αποδίδεται με αυτό και στα έργα της αρχαιότητας: ο Δίας τη μεγαλοπρέπεια, η Ήρα τη σοβαρότητα, η Αφροδίτη την ομορφιά του προσώπου και του σώματος, η Αθηνά τη σοβαρότητα και τη σοφία, ο Άρης τη ρώμη, ο Ποσειδώνας τη δύναμη της φύσης, ο Απόλλων την ομορφιά και την ηρεμία, η Άρτεμις την αυστηρότητα… Μια μοναδική σειρά έργων γλυπτικής εντάσσονται στην ενότητα αυτή. Ξεχωρίζουν οι κεφαλές αγαλμάτων του Διονύσου και του Απόλλωνος-Ηλίου από τη Θάσο και τη Ρόδο, αντίστοιχα.

Κάλλος θνητών

Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική σκέψη, το κάλλος των ανθρώπων ενυπάρχει σε κάθε ηλικία, και χάρη σε αυτό πολλοί από τους θνητούς έγιναν αθάνατοι. Μυθικές, αλλά και υπαρκτές μορφές της αρχαιότητας, γνωστές για τη φυσική ομορφιά τους, όπως ο Άδωνις, η Ωραία Ελένη από τη μία και ο Μέγας Αλέξανδρος από την άλλη, μαζί με ανώνυμους θνητούς της καθημερινής ζωής, πλαισιώνουν την ενότητα αυτή.

«Καλοί και καλές» στην αρχαιότητα

Ο έπαινος της φυσικής ομορφιάς νέων, ανδρών και γυναικών, της καθημερινής ζωής στην αρχαία Ελλάδα από τους ίδιους τους συγχρόνους τους αποδίδεται μέσα από επιγραφές χαραγμένες επάνω σε αγγεία ή γραμμένες με χρώμα επάνω σε λίθινα αρχιτεκτονικά μέλη. Στην ενότητα αυτή παρουσιάστηκε μια μεγάλη συλλογή επιγραφών που επαινούν την ομορφιά νέων αθλητών και πολεμιστών, εταιρών και γυναικών του σπιτιού.

Αθλητικό κάλλος

Στην ενότητα αυτή παρουσιάστηκαν έργα όπου πρωταγωνιστεί η σωματική και ψυχική δύναμη και ρώμη που καθιστά τον άνθρωπο ικανό στο να αντεπεξέρχεται στις κακουχίες και στις απαιτήσεις των αγωνισμάτων, σε συνδυασμό με την ευγενή άμιλλα και τα θαυμαστά επιτεύγματά του στον στίβο. Κεφαλές στεφανωμένων αθλητών μαζί με παραστάσεις γυμνασίου και αθλητικά σύνεργα για την καθαριότητα και την προσωπική υγιεινή των αθλητών, πλαισιώνουν την ενότητα αυτή, με εξέχον έκθεμα μια εξαιρετικής τέχνης αρχαϊκή βάση αγάλματος Κούρου με παραστάσεις σκηνών γυμνασίου. Στα εκθέματα της ενότητας περιλαμβάνεται και ένα σπάνιο χάλκινο αγαλμάτιο γυναίκας αθλήτριας από τη Δωδώνη.