Πίθος (μεγάλο αγγείο) με ανάγλυφη παράσταση χορού (πιθαμφορέας του «Χορού»)

Ο μνημειώδης πιθαμφορέας (μεγάλο αγγείο) του «Χορού» βρέθηκε στο Ξώμπουργο της Τήνου και πιο συγκεκριμένα στο Θεσμοφόριο, στο ναό που ήταν αφιερωμένος στη λατρεία της Δήμητρας και χρονολογείται στις αρχές του 7ου αιώνα π.Χ.. Το Ξώμπουργο απoτέλεσε το σημαντικότερο οικιστικό και «πολιτικό» κέντρο στην Τήνο κατά τη διάρκεια των αιώνων από τη Γεωμετρική (10ος-8ος αι. π.Χ.) έως και την Κλασική εποχή (4ος αι. π.Χ.), οπότε και εγκαταλείφθηκε.

Η παράσταση του πιθανότατα απεικονίζει τον Αθηναίο ήρωα Θησέα και την Αριάδνη, κόρη του μυθικού βασιλιά της Κρήτης Μίνωα, που τον βοήθησε να βγει από τον Λαβύρινθο και να σκοτώσει τον αδερφό της. Η Αριάδνη, ερωτευμένη μαζί του και θέλοντας να αποφύγει την οργή του πατέρα της τον ακολούθησε στο ταξίδι του προς την Αθήνα όμως έμελλε να εγκαταλειφθεί από εκείνον στη Νάξο και να γίνει σύζυγος του θεού Διονύσου. Ο χορός των ανδρών και των γυναικών έχει ερμηνευτεί ως ο τελετουργικός χορός (γερανός) που χόρεψε ο Θησέας στη Δήλο μαζί με τους επτά νέους και επτά νέες από την Αθήνα τους οποίους ο ήρωας έσωσε σκοτώνοντας τον Μινώταυρο στον Λαβύρινθο. Η νεαρή θεά, μέσω της ιερογαμίας της (του ιερού γάμου) με τον θεό Διόνυσο, έμελλε να γίνει μια από τις σημαντικότερες θεές των Κυκλάδων και ο μύθος της ταυτίστηκε με την κυκλαδική κοινωνία και θρησκεία.