Cycladic Café Art Project

Νικόλας Βεντουράκης, Motel Trogir B, 2017 Εκτύπωση C-Type, τοποθετημένη σε Dibond, κορνίζα, 120 εκ. x 150 εκ.1 Φεβρουαρίου – 6 Μαρτίου 2023Στον χώρο όπου βρίσκεται το Motel Trogir μπορεί κανείς να βρει ένα πεδίο μάχης αντιτιθέμενων ιδεολογιών σχετικά με την κατανομή και την πρόσβαση στον χώρο. Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα πλαίσιο εντός πλαισίου, με αναφορές σε μια ιστορικότητα και συνθετικές επικλήσεις του «υψηλού». Τα φυτά καταλαμβάνουν γρήγορα και βίαια –ή διεκδικούν εκ νέου– τον περιβάλλοντα χώρο και τελικά η θέα μετατρέπεται σε ένα ταμπλό γεμάτο ζωή και βλάστηση, σε αντίθεση με τη φαινομενικά χρονική στασιμότητα και φθορά της ίδιας της κατασκευής. Απογυμνωμένη από την αρχική της σημασία ως προέκταση του αστικού τοπίου, με τις αφηγήσεις της να αναιρούνται και την προηγούμενη λειτουργικότητά της να αμφισβητείται, να αντιτίθεται, να αποσιωπάται από κάποιους, αλλά και να υπερασπίζεται και να τεκμηριώνεται από άλλους, επαναπροσδιορίζεται τελικά από το σημερινό κοινωνικό κλίμα. Η φύση είναι ουδέτερη, αλλά το βλέμμα είναι πολιτικοποιημένο.

Nikolas Ventourakis, Motel Trogir B, 2017 C-Type Print, mounted on Dibond, framed, 120 cm x 150 cmFebruary 1&nbsp;to March&nbsp;6,&nbsp;2023&nbsp;At the site where Motel Trogir stands one can find a battleground of opposing ideologies regarding distribution and access of space. We are confronted with a frame within a frame, with allusions to a historicity and compositional evocations of the sublime. Plants are rapidly and violently taking over –or reclaiming– the site and its surrounding area and eventually the vista is transformed into a tableau full of life and growth in contrast to the apparent temporal stasis and deterioration of the structure itself. Stripped of its original meaning as an extension of the urban landscape, its narratives negated and its former functionality questioned, opposed, suppressed by some but also defended and documented by others, it is ultimately repositioned into the contemporary social climate. Nature is neutral, but the gaze is political.

The work windblades, reminiscent of angelic figures with mechanical blades, inhabits a mythological universe created by Profitis. Those angelic forms are creatures that transcend the rational framework of our contemporaries. They are the messengers of a spiritual world, revealing truths that humans cannot or are afraid to be confronted with. The familiarity of human face has been replaced by geometrical forms seen as otherworldly, almost metaphysical forms, through a synthesis of anthropomorphic and mechanical characteristics. A repetition of form is encountered on those sculptures, something prominent to mythology, when mythological deities or creatures in couples, triples or more, such as the Fates, the Graces and the Muses among others, play an important role in the plot, often determining the fate of the central hero/heroine. Their bodies are partially absent awaiting for the viewers’ gaze to appear as genderless creature-like symbols through the viewers’ fantasy. This gaze takes a central role on the interpretation of the work, connecting it to past and present through history. The eyes, wide open, are looking directly to the viewers, not following the anatomy of the sculptures in profile, in an attempt to balance between mythos and the lived reality. The typology of the eyes is found in a wide range of historical references such as Assyrian, Middle Archaic and Byzantine art. With windblades, the artist aspires for the work to interact with the environment and create a new mythos-making through the audience engagement.&nbsp;

Ο Νικόλας Βεντουράκης είναι εικαστικός με εξειδίκευση στο μέσο της φωτογραφίας. Ζει και εργάζεται μεταξύ Αθήνας και Λονδίνου. Το καλλιτεχνικό του έργο, το οποίο τοποθετείται στο μεταίχμιο τέχνης και αρχείου, εξετάζει τη θέση της φωτογραφικής εικόνας. Μια αναζήτηση που ξετυλίγεται στα χρόνια της ψηφιακής επανάστασης, όπου η ανάλυση των παρανοήσεων και των υποθέσεων που δημιουργούνται κατά την διάδραση μεταξύ έργου και θεατή, φαίνεται να επαναπροσδιορίζουν όλες τις προηγούμενες κριτικές αναζητήσεις. Κεντρική θεματική στο έργο του Βεντουράκη, αποτελεί η άρνηση μιας μονόπλευρης ανάλυσης και η πρόσκληση αποδοχής μιας διφορούμενης εικόνας, όπου η φωτογραφία δεν είναι και η πραγματικότητα, καθώς και το οικείο είναι η προβολή μιας μείξης μνήμης, που προέρχεται τόσο από ιδιωτικές όσο και από εμπειρίες των μίντια, μέσω μιας αφηρημένης συλλογιστικής. Το ενδιαφέρον του Βεντουράκη ενυπάρχει στην ανάγκη μας για ιστορίες που μπορούν να πείσουν, κάτι που δεν μπορεί παρά να έρθει σε ρήξη με την αδυναμία των εικόνων να λειτουργήσουν είτε ως αποδεικτικά στοιχεία είτε ως «αντικειμενική αλήθεια».

Nikolas Ventourakis is a visual artist with a focus on photography and working between Athens and London. His practice situates in the threshold between art and document, in the attempt to interrogate the status of the photographic image. A quest that unfolds in the decisive years of the digital revolution, when a crucial overlap between producers and viewers seems to have reset all previous critical discourses. Central to Ventourakis' visual work is a denial for a one-way resolution and an invitation to embrace an ambiguous imagery, where the photographic is not yet real, and the familiar is a projection of a mix of memory –stemming from both private and media experiences– with abstract thinking. Ventourakis’ fascination lies in our need for stories to be conclusive, which cannot but clash with the impossibility for apparent pictures to provide any evidence nor “objective truth”. This is why his work allows for bias and misinterpretation.

Ο Βεντουράκης ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές σπουδές του στις Καλές Τέχνες (Φωτογραφία) με έπαινο στη σχολή καλών τεχνών Central Saint Martins στο Λονδίνο και είναι αποδέκτης του βραβείου της Deutsche Bank στη Φωτογραφία (2013). Έχει επιλεγεί στο Future Map (2013), στο Catlin Guide (2014) και στο Fresh Faced Wild Eyed (2014) της Photographer’s Gallery, ως ένας από τους κορυφαίους απόφοιτους στο Ηνωμένο Βασίλειο για το 2015. Έχει προταθεί για πολλά διεθνή βραβεία, όπως το MAC International και Bar-Tur Award. Το 2015 ήταν Fulbright Visiting Artist στο CalArts, καθώς και στο IDEAS CITY του New Museum. Έργα του έχουν παρουσιαστεί στην Ελλάδα, στην Ιταλία, στην Πορτογαλία, στις ΗΠΑ, στην Ιαπωνία, στη Γερμανία, στην Κροατία και στο Ηνωμένο Βασίλειο, μεταξύ άλλων. Επιλογή από πρόσφατες εκθέσεις: FORMAT Festival στο Derby, Perfect Storm στο NRW Forum, Düsseldorf, ΜAC International, Μπιενάλε Φωτογραφίας στη Θεσσαλονίκη, Μπιενάλε Νέων Καλλιτεχνών 18 στα Τίρανα, Παράλληλο πρόγραμμα της Μπιενάλε Κωνσταντινούπολης 2017, Hors Pistes 14 στο Centre Pompidou και The Same River Twice στο Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα. Είναι καλλιτεχνικός διευθυντής του Lucy Art Residency στην Καβάλα και συν-επιμελητής του «A Hollow Place» στην Αθήνα. Επιλέχθηκε ως Artworks Fellow 2020 και είναι ένας από τους καλλιτέχνες του Onassis AiR για το 2021 και το 2023.

Ventourakis completed an MA in Fine Art (Photography) with Merit at Central Saint Martins School of Arts (2013) and is the recipient of the Deutsche Bank Award in Photography (2013). He was selected for Future Map (2013), Catlin Guide (2014) and Fresh Faced Wild Eyed (2014) in the Photographers Gallery as one of the top graduating artists in the UK. In 2015 he was a visiting artist at CalArts with a Fulbright Artist Fellowship and is a fellow in New Museum’s IDEAS CITY. His work has been presented in Greece, Italy, Portugal, USA, Japan, Germany, Croatia and UK among others. He was shortlisted for the MAC International and the Bar-Tur Award. Recently he has exhibited in FORMAT Festival, Derby; Perfect Storm at the NRW Forum, Düsseldorf; MAC International; Thessaloniki PhotoBiennale; the Mediterranean Biennale of Young Artists 18 at Tirana; the Parallel program of the Istanbul Biennale; Hors Pistes 14 at Centre Pompidou; and The Same River Twice at the Benaki Museum, Athens. Since 2017 he is the artistic director of the Lucy Art Residency in Kavala, and is co-curator of the project “A Hollow Place” in Athens. He was a 2020 Stavros Niarchos Artworks Fellow and a 2021, 2023 Onassis AiR artist.

CYCLADIC CAFE ART PROJECT

Το Cycladic Café Art Project ξεκίνησε το 2017 ως μέρος του Προγράμματος Σύγχρονης Τέχνης του Μουσείου,&nbsp;ενώνοντας χώρους κοινωνικής συνεύρεσης με την τέχνη. Με απώτερο στόχο να αγκαλιάσει την ελληνική και τη διεθνή σκηνή της σύγχρονης τέχνης, το Μουσείο παρουσιάζει στο Cycladic Café έργα διεθνών αναγνωρισμένων αλλά και ανερχόμενων καλλιτεχνών, τα οποία συνδέονται με τις τρέχουσες εκθέσεις και δραστηριότητές του. Το Cycladic Café Art Project στηρίζει και παρακινεί έτσι έναν οικείο διάλογο μεταξύ τέχνης και καθημερινότητας.&nbsp;Επιμέλεια:&nbsp;Αφροδίτη Γκόνου &amp; Αταλάντη Μαρτίνου

As part of the Contemporary Art Program, the Museum of Cycladic Art presents the Cycladic Café Art Project connecting social spaces with art. Aiming to embrace both the greek and the international contemporary art scene, the Museum presents works by internationally acclaimed and emerging artists, which relate to current Museum exhibitions and activities. The Cycladic Café Art Project stimulates an intimate dialogue bringing art closer to everyday life. Curated by:&nbsp;Aphrodite Gonou & Atalanti Martinou

ΔΡΑΣΕΙΣ