Αμφίγραφη στήλη με κατάλογο προικών στην μια όψη
Η επιγραφή αυτή του 3ου αιώνα π.Χ. αποτελεί σπάνιο εύρημα που μαρτυρά τη συνέχεια στον χρόνο ενός εθίμου ζωντανού στις Κυκλάδες (και όχι μόνο) έως και τον 17ο αιώνα μ.Χ., όπως φαίνεται και από το χειρόγραφο προικοσύμφωνο της Μυκόνου που συντροφεύει αυτή τη στήλη.
Πρόκειται για έναν κατάλογο συμφωνιών (ἀρραβώνων) μεταξύ του μελλοντικού συζύγου μιας νέας και του «κύριου» αυτής, που τις περισσότερες φορές είναι ο πατέρας (αρ. 1, 2, 3, 5, 8, 9, 10,13) ή ο αδελφός της (αρ. 6) ή άλλος συγγενής (αρ. 7), με σκοπό τον γάμο. Οι συντομογραφίες μετὰ τὰ κύρια ονόματα, λ.χ. Ἀρ, Ἀν, Μυ, κλπ. είναι πιθανότατα πατρωνυμικά,·κατ᾽ άλλους ίσως πρόκειται για δημοτικά. Το ρήμα ἐγγυάω ή ἐνεγγυάω (γυναῖκά τινι) δηλώνει τον αρραβώνα. Η συμφωνία ενόψει του γάμου, που μπορεί να γίνεται ενώπιον μαρτύρων, συνοδεύεται υποχρεωτικά με μια οικονομική συναλλαγή, την παροχή προίκας.
Οι προίκες συνίστανται σε χρήματα, κινητά αγαθά, εν προκειμένω ιματισμό, οικήματα και δούλους. Στην επιγραφή της Μυκόνου η αξία κάθε προίκας, σε χρήμα και ιματισμό, κυμαίνεται από 700 (αρ. 4) ως 14.406 δρχ. (αρ. 2).
