Τμήμα ιερού νόμου με κυρώσεις προς την ιέρεια και τους πολίτες σε περίπτωση παραβίασης όσων ορίζονται σχετικά με την αμοιβή της
Η συγκεκριμένη επιγραφή του 2ου αι. π.Χ. μεταφέρει στον χρόνο ένα απόσπασμα ιερού νόμου από την Ίο, ο οποίος, μεταξύ άλλων, θέτει τα όρια με τα οποία ελέγχονται οι πολίτες που προσφέρουν θυσίες, αλλά και οι εμπλεκόμενοι ιερείς/ιέρειες που υπηρετούν σε ένα ή περισσότερα ιερά της πόλεως. Επίσης υπαινίσσεται την οικονομική αποζημίωση της ιέρειας: ένα από τα προνόμια που απολάμβανε ανάλογα με τις ανάγκες και τις λειτουργίες του ιερού. Αναφέρεται επίσης και στους κανόνες που διέπουν το ιερό και στην επιβολή προστίμων σε περίπτωση παράβασης αυτών των κανόνων.
Για τις γυναίκες της εποχής, και σίγουρα όχι μόνο για τις γυναίκες των Κυκλάδων, η άσκηση της ιεροσύνης αποτελούσε μια μορφή προσοδοφόρας εργασίας που τις έβγαζε από τον ιδιωτικό χώρο και τους πρόσφερε την ευκαιρία να συμμετέχουν στη δημόσια ζωή. Μια ιέρεια είχε ίσα δικαιώματα με έναν ιερέα και αποτελούσε εξέχον πρόσωπο της πόλεως, ενεργό παράγοντα των τελετουργιών ενώ αναγνωριζόταν και ως αρχέτυπο για τη γυναικεία συμπεριφορά.
Ιδιαίτερα σημαντική για την εποχή της, η επιγραφή περιλαμβάνει και πληροφορίες για την πολιτεία της Ίου, καθώς και για τον έλεγχο των ενεργειών των ιερέων/ιερειών.
