«Έρωτες»: Διάλογος δύο ανδρών με αντίθετες ερωτικές κλίσεις (ο ένας προτιμά τις γυναίκες κι ο άλλος τα αγόρια).&nbsp;

«Αλκυών ή Περί μεταμορφώσεων»: Με αφορμή τον μύθο της Αλκυόνας, ο Σωκράτης και ο Χαιρεφών συζητούν για τις μεταμορφώσεις. Αυτό που φαίνεται στους ανθρώπους ακατόρθωτο, μπορεί να πραγματοποιηθεί με τη βοήθεια των θεών.&nbsp;

«Δημοσθένους εγκώμιον»: Εγκώμιο του ρήτορα Δημοσθένη, υπό μορφή διαλόγου. Έργο πιθανότατα όχι γνήσιο.&nbsp;

«Ωκύπους»: Σατιρικό ποίημα για κάποιον που πάσχει από ποδάγρα και δεν το παραδέχεται μπροστά σε άλλους.&nbsp;

«Χαρίδημος ή Περί κάλλους»: Αφήγηση για κάποιο συμπόσιο και τους λόγους που ειπώθηκαν εκεί σχετικά με την ομορφιά, που θεωρείται ως απώτερος σκοπός κάθε πλάσματος.&nbsp;

Έργο αμφισβητούμενης γνησιότητας.

ΕΡΩΤΕΣ ΑΛΚΥΩΝ Η ΠΕΡΙ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΝ - ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ ΕΓΚΩΜΙΟΝ - ΩΚΥΠΟΥΣ - ΧΑΡΙΔΗΜΟΣ Ή ΠΕΡΙ ΚΑΛΛΟΥΣ

ΒΙΒΛΙΑ ΕΝΗΛΙΚΩΝ

More than any other ancient civilization, the Greeks placed the human body at the center of their culture. To them, the sculpted human figure was both an object of sensory delight and an expression of an intelligent mind. In the modern popular imagination, mention of the ancient Greeks is likely to conjure up an image of idealized and naked youth, and it is true that the ideal nude, both male and female, is a striking feature of Greek sculpture. However, in later Greek art, sculptors and their patrons became increasingly interested in human diversity, experimenting with the representation of ethnicity, age, social standing, and character. The marble, bronze, and terra-cotta sculptures presented in this volume--outstanding highlights drawn from over six centuries of artistic production--demonstrate the diversity of Greek figural forms, from the idealized beauty of the Classical era to the individualized portraits of the Hellenistic period. Large, stunning details testify to the artists' skills in portraying cold, hard materials as warm, human flesh.

THE GREEK BODY

Σε τί άραγε χρησιμεύει να διαβάσεις την Οδύσσεια ή ένα ποίημα της Σαπφούς; Σε τί άραγε χρησιμεύει να μελετήσεις λατινικά και αρχαία ελληνικά; Σε τί άραγε χρησιμεύει να ακούσεις Μότσαρτ, να επισκεφτείς τον Παρθενώνα, να δεις το ηλιοβασίλεμα από τον υπέροχο ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο; Σε τί χρησιμεύει να θαυμάσεις τον πίνακα του Σεζάν Οι χαρτοπαίκτες; Σ' αυτές τις παράλογες ερωτήσεις είχε ήδη απαντήσει εξαίρετα ο Αριστοτέλης στο έργο του Μετά τα φυσικά. Σε όποιον τον ρωτούσε σε τί χρησιμεύει η φιλοσοφία απαντούσε ότι η φιλοσοφία «δεν χρησιμεύει», διότι δεν « κάνει εκδούλευση», διότι δεν είναι στην υπηρεσία κανενός, διότι είναι μια επιστήμη αυθύπαρκτη πού διδάσκει το δρόμο προς την ελευθερία: ακριβώς όπως ένας ελεύθερος άνθρωπος «υπάρχει για τον εαυτό του και όχι για κάποιον άλλον». Το να συγκρίνουμε τα πολιτισμικά αγαθά με το πετρέλαιο ή να αξιολογούμε μια έκθεση με βάση τον αριθμό εισιτηρίων που έκοψε σημαίνει ότι παραβλέπουμε αυτή καθεαυτή την αξία της ομορφιάς, την πολιτισμική λειτουργία που μπορεί να έχει ή τέχνη στη διαμόρφωση της ταυτότητας και της πολιτισμικής ανάπτυξης ενός λαού. Πράγματι, δεν συνειδητοποιούμε ότι η λογοτεχνία και οι ανθρωπιστικές γνώσεις, η κουλτούρα και η μόρφωση αποτελούν το ιδανικό αμνιακό υγρό μέσα στο οποίο οι ιδέες της δημοκρατίας, της ελευθερίας, της δικαιοσύνης, της ισότητας, του κοσμικού χαρακτήρα της κοινωνίας, του δικαιώματος στην κριτική, της ανοχής, της αλληλεγγύης, του κοινού καλού μπορούν να αναπτυχθούν δυναμικά.

Indeed, we do not realize that literature and the humanities, culture and education constitute the ideal amniotic fluid in which the ideas of democracy, freedom, justice, equality, the secular character of society, the right to criticize, of tolerance, solidarity, common good can develop dynamically.

Η ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΑΧΡΗΣΤΩΝ ΓΝΩΣΕΩΝ

9 λόγοι για να αγαπήσεις τα αρχαία ελληνικά

<hr>









Το ξέρουµε όλοι: η πρώτη αντίδραση µπροστά σ’ ένα αρχαίο κείµενο κυµαίνεται ανάµεσα στην παράλυση και στον γνήσιο τρόµο. Επέλεξα εννέα λόγους για ν’ αγαπήσω και να µιλήσω γι’ αυτό που η ελληνική γλώσσα είναι σε θέση να λέει µε τρόπο µοναδικό, ξεχωριστό, διαφορετικό από κάθε άλλη γλώσσα – και ναι, για να διαλύσω τους φόβους σας, µετατρέποντάς τους ενδεχοµένως σε πάθος.









Πάνω απ’ όλα αυτό το βιβλίο µιλάει γι’ αγάπη: η αρχαία ελληνική γλώσσα ήταν η πιο µακροχρόνια και πιο ωραία ιστορία της ζωής µου. Δεν έχει σηµασία αν ξέρετε αρχαία ελληνικά ή όχι. Αν ναι, θα σας αποκαλύψω ιδιαιτερότητες για τις οποίες κανείς δε σας µίλησε στο λύκειο, ενώ σας βασάνιζαν µε καταλήξεις ονοµάτων και παραδείγµατα. Αν όχι, τόσο το καλύτερο. Η περιέργειά σας θα είναι η λευκή σελίδα που θα γεµίσετε.











Με δυο λόγια, η αρχαία ελληνική γλώσσα είναι ένας τρόπος να βλέπεις τον κόσµο, ένας τρόπος, ειδικά σήµερα, χρήσιµος και µεγαλοφυής. Δεν προβλέπονται εξετάσεις ούτε διαγωνίσµατα στην τάξη: αν, στο τέλος της ανάγνωσης, έχω καταφέρει να σας παρασύρω και ν’ απαντήσω σε ερωτήσεις που δεν είχατε θέσει ποτέ στον εαυτό σας, αν τελικά καταλάβετε τον λόγο τόσων ωρών µελέτης, τότε θα έχω πετύχει τον στόχο µου. Α.Μ.









<hr>









Μετάφραση Παπασταύρου Άννα







Εκδόσεις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ

Παρόμοιες προτάσεις