Επιτραπέζιο διακοσμητικό πιάτο με τη θεά Τύχη.

Στην αρχαιότητα η Τύχη ήταν θεά, κόρη του Ερμή και της Αφροδίτης, και λατρευόταν από τους αρχαίους Έλληνες ως προστάτιδα ατόμων και πόλεων. 

Στα ελληνιστικά χρόνια δημιουργήθηκε ο τύπος της μεγαλόπρεπης γυναικείας μορφής με το πυργόσχημο στέμμα, μικρογραφία του τείχους και προσωποποίηση της νεόκτιστης, κυρίως, πόλης.

Συνήθως κρατούσε στο αριστερό χέρι το κέρας της Αμαλθείας που συμβόλιζε την αφθονία και στο δεξί πηδάλιο ή σκήπτρο.

‘Εκθεση

Ιδανικές ‘μορφές’ κι Αγαπημένες Εικονογραφώντας ποιήματα του Καβάφη