Χαρτοκόπτης με Κεφαλή Ειδωλίου

Οι κεφαλές των κυκλαδικών ειδωλίων, με τα αυστηρά γεωμετρικά χαρακτηριστικά και την απόλυτη λιτότητα, αποτελούν εμβληματική έκφραση της τέχνης των Κυκλάδων της 3ης χιλιετίας π.Χ. Το λείο, αφαιρετικό τους πρόσωπο αποδίδει όχι τα ατομικά γνωρίσματα, αλλά μια διαχρονική, ιδεατή ανθρώπινη μορφή.

Η ελαφρά κλίση της κεφαλής προς τα πάνω, χαρακτηριστικό πολλών ειδωλίων, ίσως υποδηλώνει στάση προσφοράς, επικοινωνίας ή περισυλλογής. Η σιωπηλή αυτή όψη, χωρίς εκφραστικά στοιχεία, αποπνέει δύναμη και εσωτερικότητα — μια μορφή που φαίνεται να συλλογίζεται, να βλέπει πέρα από τον χρόνο.

Στους πολιτισμούς του Αιγαίου και της ανατολικής Μεσογείου, το πρόσωπο συχνά νοείται ως τόπος της ψυχής και του νου· μια επιφάνεια όπου το ανθρώπινο και το θείο συναντώνται.