Νόστος
Γιάννης Ψυχοπαίδης

Εκατό περίπου έργα, μικτής τεχνικής και ζωγραφικής, από το 1980 έως την περίοδο εκείνη, αποτύπωσαν σημαντικές στιγμές της εξελικτικής πορείας του διακεκριμένου ζωγράφου καθώς και τις αναζητήσεις του ως προς το πνεύμα του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού. Πρόκειται για αντιπροσωπευτικά έργα από πολυσυζητημένες ενότητες της δουλειάς του, όπως τα Έπεα πτερόεντα. Σημειώσεις στην Οδύσσεια, Ιστορία δύο πόλεων, Το γράμμα που δεν έφτασε, Fragile paintings, Κίονες και πεσσοί και Η κληρονομιά του Απόλλωνα.

Η έκθεση συμπεριλάμβανε, επίσης, τις μνημειακές του συνθέσεις: ο Χρησμός (2003), τα Εκατό πιάτα (2005) και ο Μεγάλος Νόστος (2008), καθώς και την εγκατάσταση Αλφάβητο 24 (24 βιβλία – 24 γράμματα), που αποκαλύπτουν την εμμονή του για την κατάκτηση νέων πλαστικών εκφραστικών μέσων. Ο Ψυχοπαίδης σε όλη την εξελικτική του πορεία εστιάζει την προσοχή του στην ισοδύναμη σχέση της νοηματικής φόρτισης των έργων του και των ποιοτικών πλαστικών αξιών της ζωγραφικής του.

Χειρίζεται με αμεσότητα και ελευθερία το μνημονικό απόθεμα της εμπειρίας, έχοντας αφοσιωθεί στην ιχνηλάτηση του κόσμου μας. Οι εξπρεσιονιστικοί χειρισμοί και οι αφαιρετικές διατυπώσεις αποτελούν γνώριμα στοιχεία της ζωγραφικής έκφρασης του καλλιτέχνη. Η κριτική διάθεση και η στοχαστική ματιά τού επιτρέπουν τον άμεσο ή έμμεσο σχολιασμό της πραγματικότητας και τη σχέση της με το αρχαίο παρελθόν.