H μορφή της Aρχής

Η έκθεση Η Μορφή της Αρχής διερευνούσε πώς επηρέασαν τη σκέψη και τη δημιουργία πρωτοπόρων καλλιτεχνών. όπως ο Brancusi, ο Matisse, ο Derain, ο Picasso, ο Giacometti, ο Moore κ.ά., πρώιμες μορφές τέχνης από την Αίγυπτο, τη Μεσοποταμία, την Εγγύς Ανατολή, την Κρήτη, τις Κυκλάδες και την ηπειρωτική Ελλάδα. Εστιάζοντας σε συγκεκριμένα αρχετυπικά θέματα (όπως ο ταύρος, η σπείρα, ο κάνναβος, ο λαβύρινθος) αλλά και σε μορφολογικά στοιχεία (όπως η λιτότητα του υλικού και η επιπεδότητα των μορφών), η έκθεση δημιούργησε έναν γόνιμο διάλογο του παρελθόντος με το παρόν, όπου αρχαία αντικείμενα και σύγχρονα έργα τέχνης (γλυπτά, προπλάσματα, σχέδια, φωτογραφίες) συνυπήρχαν αρμονικά στον ίδιο χώρο.

Σκοπός αυτής της συνύπαρξης δεν είναι μόνον να καταδείξει τις αναφορές της μοντέρνας τέχνης σε «αρχαϊκά» πρότυπα επιδιώκει επίσης να θέσει ερωτήματα σχετικά με το ρόλο που έπαιξε και εξακολουθεί να παίζει η σύγχρονη τέχνη στην κατανόηση και ερμηνεία του παρελθόντος. Άλλωστε, ο διάλογος μεταξύ «σύγχρονου» και «πρωτόγονου» δεν είναι μια απλή άσκηση ύφους άλλα έχει προκύψει από την αναζήτηση για την προέλευση της ίδιας της τέχνης ως έννοιας. Η αναγωγή σε πρότυπα του παρελθόντος πήγασε σε μεγάλο βαθμό από μια διάθεση των σύγχρονων καλλιτεχνών για επιστροφή σε αρχέγονες αξίες, και για τον εντοπισμό κοινών απαρχών και μιας ιστορικής συνέχειας. Η πρακτική αυτή αποδείχθηκε ιδιαίτερα δημιουργική για την τέχνη του εικοστού αιώνα, ταυτόχρονα, όμως, είχε και μια αρνητική συνέπεια: οδήγησε στην αντιμετώπιση αρχαίων αντικειμένων με πολύ σύνθετους συμβολισμούς και λειτουργίες ως απλών «έργων τέχνης» και γέννησε απλοϊκές αντιλήψεις ή ακόμη και ιδεολογήματα σχετικά με τη σημασία τους.

Η έκθεση περιελάμβανε συνολικά πάνω από 180 αρχαία αντικείμενα και μοντέρνα έργα από 29 μουσεία της Ελλάδας και του εξωτερικού.