Paul Chan
Odysseus and the Bathers

Η λέξη, που εμφανίζεται στον πρώτο στίχο της Οδύσσειας, χαρακτηρίζει συχνά τον Οδυσσέα και φέρει πολλές σημασίες: wily (πονηρός) και inventive (εφευρετικός) μέχρι complicated (περίπλοκος) και many-turning (πολύστροφος). Για τον Chan, ο όρος πολύτροπος κατέχει κεντρικό ρόλο όχι μόνο στο πώς δουλεύουν οι καλλιτέχνες αλλά και στο γιατί η τέχνη έχει σημασία στις μέρες μας. Η έκθεση Odysseus and the Bathers ήταν μία έκθεση σε κίνηση. Στην καρδιά της υπάρχουν οι «Bathers» (Λουόμενοι): υφασμάτινες μορφές, κινούμενα σώματα που λυγίζουν, στριφογυρίζουν και χτυπιούνται. Σύμφωνα με τον Chan, είναι «αναπνέοντα έργα τέχνης» που δημιουργούν διαφορετικά είδη και αποχρώσεις της κίνησης. Ο καλλιτέχνης θεωρεί ότι αυτά τα στροβιλιζόμενα γλυπτά λειτουργούν ως κινούμενες εικόνες, αλλά σε τρεις διαστάσεις.

Η έκθεση διαστίζεται από μια σειρά ατεζάριστους καμβάδες που ο καθένας τους κρέμεται από μία ράγα στον τοίχο, όπως οι πετσέτες στα μπάνια των ξενοδοχείων. Τα έργα επάνω τους είναι προσεγγίσεις στο ύφος του Matisse σε αποχρώσεις του γαλάζιου, του ροζ και του κίτρινου, ζωγραφισμένα με χρώματα γενικής χρήσης σε έντονες αποχρώσεις. Οι φιγούρες σε αυτά τα έργα πηγάζουν από τα καλούπια τα οποία χρησιμοποιεί ο Chan για να φτιάξει τους «Bathers». Κατά καίριο τρόπο, οι μορφές ή τα χρώματα δεν αλληλοεπικαλύπτονται, δεν αγγίζονται ούτε μπερδεύονται μεταξύ τους σε καμία περίπτωση («Όπως ακριβώς στην Αμερική», σημειώνει ο Chan).

Ο Paul Chan (γεν. στο Χονγκ Κονγκ το 1973) είναι ένας καλλιτέχνης με έδρα τη Νέα Υόρκη. Το 1974 τιμήθηκε με το βραβείο Hugo Boss, ένα βραβείο που απονέμεται κάθε δύο χρόνια σε καλλιτέχνες που έχουν πραγματοποιήσει μια οραματική συνεισφορά στη σύγχρονη τέχνη. Μία αναδρομική έκθεση με τον τίτλο Selected Works οργανώθηκε από το ίδρυμα Schaulager στη Βασιλεία της Ελβετίας (11 Απριλίου έως 19 Οκτωβρίου 2014). Το έργο του έχει παρουσιαστεί ευρύτατα σε πολλές διεθνείς εκθέσεις, ανάμεσά τους οι Plato in LA, Τhe Getty Villa (Λος Άντζελες, 2018), Documenta 13 (Κάσελ, 2012), Before The Law (Ludwig Museum, Κολονία, 2011-12), Making Worlds, 53rd Venice Biennale (Βενετία, 2009), Medium Religion (ZKM, Καρσλρούη, 2008), Traces du sacrê (Centre Pompidou, Παρίσι, 2008), 16th Biennale of Sydney (Σίδνεϊ, 2008), 10th International Istanbul Biennial (Κωνσταντινούπολη, 2007) και Whitney Biennial (Whitney Museum of Art, Νέα Υόρκη, 2006). Στις ατομικές εκθέσεις του περιλαμβάνονται οι My Laws are My Whores (The Renaissance Society and the University of Chicago, Σικάγο, 2009), Paul Chan: Three Easy Pieces (Carpenter Center for the Visual Arts, Harvard University, Κέμπριτζ, 2008), Paul Chan: The 7 Lights (Serpentine Gallery και New Museum, Λονδίνο, 2007–2008).

Το 2002, ο Chan συμμετείχε στην πρωτοβουλία Voices in the Widlerness, μία αμερικανική ομάδα αρωγής που αντιτάχθηκε στις κυρώσεις των ΗΠΑ και την ομοσπονδιακή νομοθεσία, δουλεύοντας στη Βαγδάτη πριν την αμερικανική εισβολή και κατοχή. Το 2004 μπήκε στο στόχαστρο της αστυνομίας για τον The People’s Guide to the Republican National Convention, έναν δωρεάν χάρτη που διανεμήθηκε σε όλη τη Νέα Υόρκη για να βοηθήσει τους διαδηλωτές να μπουν και να βγουν στον χώρο όπου συνεδρίαζε η εθνική επιτροπή του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος. Το 2007 ο Chan συνεργάστηκε με το Classical Theatre of Harlem και την Creative Time για να δημιουργήσει μία υπαίθρια παρουσίαση συγκεκριμένης θέσης του έργου του Samuel Becket, Περιμένοντας τον Γκοντό, στη Νέα Ορλεάνη. Δοκίμια και συνεντεύξεις του Chan έχουν δημοσιευθεί στα περιοδικά Artforum, frieze, Flash Art, October, Tate etc, Parkett, Texte Zur Kunst, Bomb κ.α. Το 2010 ο Chan ίδρυσε τον ανεξάρτητο εκδοτικό οίκο Badlands Unlimited.

Επιμέλεια: Sam Thorne, Διευθυντής Nottingham Contemporary

Διοργάνωση: ΝΕΟΝ