Κατερίνα Κομνιανού
CYCLADIC CAFE ART PROJECT
2 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΕΩΣ 20 ΜΑΪΟΥ 2025
Αυτή η διαδικασία πραγματοποιείται κυρίως στο τέλος της ημέρας και στις αρχές της νύχτας με έναν μοναχικό τρόπο. Παρατηρεί χώρους που συνδέονται με την ανάμνηση, λίγο πριν πάψουν να υπάρχουν. Στο σημείο λίγο πριν την απώλεια. Το φιλμ της προσφέρει την υφή και τον απροσδιόριστο χρόνο μιας ποιητικής αφήγησης. Ταυτόχρονα, σκέφτεται τη μουσική που αναδύθηκε από την ελληνική σκηνή της δεκαετίας του ’80. Όταν κινηματογραφεί ή φωτογραφίζει με φιλμ, δεν υπάρχει επιστροφή, διόρθωση ή μοντάζ.
Σύμφωνα με την Κομιανού, η καταγραφή είναι πάντα μια σκόπιμη πράξη – συμπεριλαμβάνει και αποκλείει, εστιάζει και θαμπώνει, διαλέγει και κόβει. Η διασταύρωση της κουλτούρας του ερασιτεχνικού κινηματογράφου, της πολιτικής αντίστασης, του φεμινισμού και του σώματος στον δημόσιο χώρο προσφέρει ένα πλούσιο έδαφος για έρευνα. Βασισμένη στις φεμινιστικές θεωρίες της ενσάρκωσης και της χωρικής πολιτικής, όπως αυτές της Judith Butler και του Henri Lefebvre, η Κομιανού αντιλαμβάνεται τη φωτογραφία ως έναν μηχανισμό αντίστασης. Δεν την αντιμετωπίζει απλώς ως καταγραφή, αλλά ως δήλωση για τη σωματική παρουσία, την ορατότητα και την ευαλωτότητα στον δημόσιο χώρο.
Καταγράφοντας την αποτύπωση αυτών των στιγμών διαμαρτυρίας στον χώρο και στα αντικείμενα –αποτελέσματα παραστάσεων και πράξεων μεταμόρφωσης και μετάλλαξης της μνήμης– τα ερασιτεχνικά ασπρόμαυρα πλάνα της, όπως και στο ποίημα της Κατερίνας Γώγου «Το φιλμ στις ταινίες είναι χρωματιστό. Στη ζωή μαύρο άσπρο», αμφισβητούν τις κυρίαρχες αφηγήσεις και διαταράσσουν την κανονιστική κατανόηση του φύλου, της εξουσίας και του χώρου. Μέσα από αυτή την πρακτική –τη χρήση μιας φτηνής, ερασιτεχνικής Super 8 μηχανής για την καταγραφή ιστορικά φορτισμένων χώρων– επιδιώκει να αναδείξει νέες μορφές που αντιστέκονται στις επικρατούσες δομές.
ΤΟ ΕΡΓΟ
raveparty, 2018
Εκτύπωση με έγχυση μελάνης, box frame, 72 x 52 εκ.
Ιδιωτική συλλογή
Κατερίνα Κομνιανού
greececrownsbyronagain, 2019
Εκτύπωση με έγχυση μελάνης, box frame, 72 x 52 εκ.
Ιδιωτική συλλογή
Η ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ
Η Κατερίνα Κομιανού είναι καλλιτέχνης με έδρα την Αθήνα. Σπούδασε γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας και αυτή την περίοδο παρακολουθεί το μεταπτυχιακό πρόγραμμα του Τμήματος Σχεδιασμός – Χώρος – Πολιτισμός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.
Ομαδικές εκθέσεις περιλαμβάνουν: Outraged by Pleasure, επιμ. Νάντια Αργυροπούλου, κτίριο Nobel, Αθήνα (2023), Plasmata II, επιμ. Αφροδίτη Παναγιωτάκου, Γιώργος Τζιρτζιλάκης, Πρόδρομος Τσιάβος και Δάφνη Δραγώνα, Ιωάννινα (2023), Tes Mais, επιμ. Florent Frizet, GB Agency, Παρίσι (2023), The Same River Twice, επιμ. Natalie Bell και Margot Norton, ΔΕΣΤΕ και New Museum στο Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα (2019). Ατομικές εκθέσεις περιλαμβάνουν: Ο δρόμος μου και οι ταινίες που ονειρεύομαι (με τον Μενέλαο Καραμαγγιώλη), σε επιμέλεια Πάνου Φουρτουλάκη και Τίτου Νουβένς, Βατσαξή 6, Αθήνα (2022), και Κειμήλια, σε επιμέλεια Έλενας Παπαδοπούλου, στο Radio Athènes (2024). Η Κομιανού έλαβε το βραβείο ARTWORKS – SNF Artist Fellowship Program το 2019.
CYCLADIC CAFE ART PROJECT
Το Cycladic Café Art Project ξεκίνησε το 2017 ως μέρος του Προγράμματος Σύγχρονης Τέχνης του Μουσείου, ενώνοντας χώρους κοινωνικής συνεύρεσης με την τέχνη. Με απώτερο στόχο να αγκαλιάσει την ελληνική και τη διεθνή σκηνή της σύγχρονης τέχνης, το Μουσείο παρουσιάζει στο Cycladic Café έργα διεθνών αναγνωρισμένων αλλά και ανερχόμενων καλλιτεχνών, τα οποία συνδέονται με τις τρέχουσες εκθέσεις και δραστηριότητές του.
Το Cycladic Café Art Project στηρίζει και παρακινεί έτσι έναν οικείο διάλογο μεταξύ τέχνης και καθημερινότητας.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ
