Her(His)tory

Η έκθεση περιλαμβάνει έργα-σταθμούς που αποτυπώνουν την εξέλιξη του πολιτισμού, τον ρόλο της σύγχρονης γυναίκας και του άνδρα μέσα από διαφορετικές οπτικές της σημερινής κοινωνίας, το ρόλο του καλλιτέχνη και της εικαστικής έκφρασης μέσα στο ευρύτερο πολιτισμικό σύνολο, όπως και άλλα κοινωνικοπολιτικά σύγχρονα ζητήματα ιδιωτικής αλλά και δημόσιας ταυτότητας.

Το ελληνικό κοινό θα έχει την ευκαιρία να δει έργα σημαντικών σύγχρονων δημιουργών, πολλά από τα οποία ήδη αποτελούν μέρος των συλλογών μεγάλων μουσείων του εξωτερικού. Ενδεικτικά αναφέρουμε τους: Adel Abdessemed, Aernout Mik, Doug Aitken, Annika Larsson, Anri Sala, Bruce Nauman, Cory Arcangel, Douglas Gordon, Gary Hill, Paolo Canevari, Paul Chan, Peter Land, Rodney Graham, Seth Price, Toni Oursler, Viktor Alimpiev, Zineb Sedira και τους Έλληνες: Στέφανο Τσιβόπουλο, Μαρίνα Γιώτη, Ντιάνα Μαγγανιά, Άγγελο Πλέσσα και Μίλτο Μανέτα.

Σκοπός της έκθεσης, την επιμέλεια της οποίας έχει αναλάβει η θεωρητικός τέχνης Μαρίνα Φωκίδη, είναι να ενεργοποιηθεί η γενικότερη συζήτηση γύρω από την υποκειμενική εξέλιξη της «Ιστορίας», κυρίως μέσα από πολύ προσωπικές ιστορίες που αφηγούνται «οι ήρωες» των επιλεγμένων βίντεο-έργων σε πρώτο πρόσωπο. Γι’ αυτό τον λόγο, τα περισσότερα από τα επιλεγμένα έργα έχουν ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα και μια αφηρημένη αφηγηματική δομή γύρω από την ανθρώπινη υπόσταση, η οποία όμως αφήνει χώρο και για τις ιστορίες των θεατών μέσα από διαφορετικές ερμηνείες και ταυτοποιήσεις. Ο τίτλος Her(his)tory – Η ιστορία του…η ιστορία της αποτελεί άμεση αναφορά στη θεματική της έκθεσης και ως μέσο, έχει επιλεγεί το video, επειδή στηρίζει το αξίωμα ότι ο χρόνος είναι ζωντανός.

Ο χώρος παρουσίασης των έργων είναι το Μέγαρο Σταθάτου, το νεοκλασικό κτίριο του 19ου αιώνα, ιστορικό μνημείο της πόλης και μία από τις πτέρυγες του Μουσείου. Το δεύτερο μέρος της έκθεσης με αρκετές νέες σημαντικές video εγκαταστάσεις θα ανοίξει στις 5 Σεπτεμβρίου στη Νέα Πτέρυγα της Νεοφύτου Δούκα 4.

Η συνύπαρξη, κάτω από την ίδια στέγη, σύγχρονων έργων με τα μόνιμα εκθέματα του Μουσείου, από τις ανθρωποκεντρικές δημιουργίες του Κυκλαδικού πολιτισμού με την ήρεμη κίνηση και «δράση», έως την πιο φυσιοκρατική κίνηση, ζωντάνια και ένταση που χαρακτηρίζει τα έργα της αρχαίας ελληνικής τέχνης, είναι πιθανόν να διεγείρει ερωτήματα σχετικά με τις απαρχές του ανθρώπινου πολιτισμού όσο και με την σύγχρονη εξέλιξή του.