Γιάννης Κουνέλλης

Ο Γιάννης Κουνέλλης, του οποίου η συνεισφορά στο ριζοσπαστικό και με διεθνείς επιρροές κίνημα της Arte Povera υπήρξε καταλυτική, έφυγε από την Ελλάδα σε πολύ νεαρή ηλικία για να αφήσει πίσω του τα τραύματα του Εμφυλίου. Το 2012 δημιουργεί ένα έργο εν μέσω της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης που βιώνει την περίοδο εκείνη η Ελλάδα. Η εγκατάσταση του Κουνέλλη δεν θα μπορούσε παρά να συνιστά μια «απάντηση» στην έκρυθμη κατάσταση καθώς, όπως δήλωνε ο ίδιος, «στη συγκυρία αυτή θα ήταν αδιανόητη μια συνηθισμένη έκθεση τέχνης στην Ελλάδα».

Στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, ο Κουνέλλης δημιούργησε νέα έργα ειδικά για την έκθεση και τους χώρους του Μεγάρου Σταθάτου, «αυτό το αστικό σπίτι», όπως χαρακτηριστικά το αποκαλούσε. Μεταχειρίστηκε υλικά από τα παλιατζίδικα και τις αγορές της Αθήνας, αντικείμενα που κουβαλούν την ιστορία του τόπου, μιας πόλης που έχει ζήσει αλλεπάλληλες μεταβολές ως προς τον πληθυσμό, τις ιδεολογίες και τα επίπεδα ευμάρειας αλλά και μερικές ακραίες αλλαγές, ιδιαίτερα κατά τα τελευταία χρόνια.

Τα ίδια αυτά αντικείμενα φέρουν επίσης και προσωπικές μνήμες και μπορεί να αποτελούν τόσο σύμβολα ελπίδας και επιθυμιών, όσο και ανεκπλήρωτων φιλοδοξιών και ονείρων. Στη δουλειά του Κουνέλλη οι προσωπικές ιστορίες και η ιστορία του τόπου, της πόλης, έχουν την ίδια βαρύτητα. Τα μαύρα παλτά που εμφανίζονται συχνά στα έργα του μπορεί να αντιπροσωπεύουν τον καλλιτέχνη, τον θεατή ή και τον «ανθρωπάκο», τον Σαρλώ της εποχής μας που συνθλίβεται καθώς οι κοινωνίες αλλάζουν. Μπορεί τα έργα να αντικατοπτρίζουν σημερινά προβλήματα αλλά, όπως σε ολόκληρο το έργο του, παρότι τα αντικείμενα έχουν τη δική τους ιστορία, εντάσσονται με τέτοιο τρόπο στις εγκαταστάσεις του ώστε να γίνονται καθολικά, αρχαία μαζί και σύγχρονα.