Leather Boots (2000)
High Heeled Shoes (2000)

Η τέχνη μου βρίσκεται ανάμεσα στην πορνογραφική τάση να αποκαλύπτω τα πάντα και την ερωτική τάση να αποκρύπτω το ακριβές περιεχόμενο.

Η όλη πολυπλοκότητα της ζωής – σεξ, γέννηση, γήρανση και θάνατος – παίζει εξίσου σημαντικό ρόλο στη μοναδική ζωγραφική φόρμα της Marlene Dumas. Για παράδειγμα, τα διάφορα ερωτικά σώματα που γεμίζουν πολλούς από τους πίνακές της, όπως η φωτεινή –σαν να φωτίζεται  μυστηριωδώς από πίσω– σκυφτή φιγούρα στο έργο Leather Boots (2000), η γονατιστή chiaroscuro πρωταγωνίστρια στο High Heeled Shoes (2000), ή το παραμορφωμένο και ονειρικό φάντασμα της ακουαρέλας στο Dorothy D-Lite (1998) που εκτίθεται στη μεγάλη ροτόντα του 1ου ορόφου, βασίστηκαν σε φωτογραφίες Polaroid που τράβηξε η ίδια η Dumas  και απεικονίζουν χορεύτριες στριπτίζ στο Άμστερνταμ, τα σώματα των οποίων της άρεσαν με κάποιο τρόπο. Δεν μπορούμε παρά να θαυμάσουμε τις φορμαλιστικές πτυχές του ανθρώπινου σώματος, όπως η καμπύλη γραμμή που σχηματίζει μια σκυφτή πλάτη, η συμμετρία των τόξων που σχηματίζουν οι γλουτοί όπως φαίνονται από πίσω.

Ταυτόχρονα όμως, οι ερωτικοί πίνακες της Dumas αναπτύσσουν μια σχέση μεταξύ του βλέμματος του θεατή και του αναπαριστάμενου υποκειμένου. Μπορεί η καλλιτέχνις να ζωγραφίζει χορεύτριες στριπτίζ, όμως τα πορτρέτα της (είτε είναι πρόσωπα διασήμων ή ανωνύμων) αποτελούν από μόνα της ένα είδος ξεγυμνώματος. Όπως έχει πει η ίδια, «δεν έχει τόσο να κάνει με τη φανέρωση υποδυόμενων ρόλων ή να κάνει τους πλούσιους να φαίνονται βρώμικοι ή τους διάσημους να μοιάζουν καθημερινοί άνθρωποι— είναι μια απογύμνωση σε αυτό το μελαγχολικό σεξαπίλ που κάνει τα επώνυμα των ανθρώπων να εξαφανίζονται και τα μικρά τους ονόματα, πλασματικά».