George Condo at Cycladic

Ο Condo –μαζί με τον Jean-Michel Basquiat, τον Keith Haring και τον Jeff Koons– συνέβαλε καταλυτικά στην αναβίωση της αναπαραστατικής ζωγραφικής στην Αμερική τη δεκαετία του 1980 και θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους Αμερικανούς γλύπτες και αναπαραστατικούς ζωγράφους μέχρι σήμερα. Ανήκει σε μια γενιά καλλιτεχνών οι οποίοι επανήλθαν στην παραστατική ζωγραφική παρότι δημιούργησαν σε μια εποχή, μετά τον Αφηρημένο Εξπρεσιονισμό, όπου η Εννοιολογική Τέχνη και ο Μινιμαλισμός μεσουρανούσαν στο καλλιτεχνικό προσκήνιο. Παίζοντας ένα παιχνίδι ισορροπίας ανάμεσα στο όμορφο και το γκροτέσκο, το καθημερινό και το παράλογο, την υψηλή και την εμπορική «pop» τέχνη, οι φρέσκιες εικαστικές δημιουργίες του καθιστούν τον Condo έναν από τους πιο εφευρετικούς καλλιτέχνες της γενιάς του.

Στόχος της έκθεσης George Condo at Cycladic ήταν να αναδείξει τις αναφορές, τις ιδέες και τις κατακτημένες δεξιότητες του καλλιτέχνη που έχουν περισυλλεχθεί με την πάροδο του χρόνου. Το έργο του Condo είναι ριζωμένο στην απεικόνιση του εαυτού ή, όπως το θέτει ο ίδιος, «των πολλαπλών εαυτών μας», με αναφορές στην τέχνη, τη φιλοσοφία και τη λογοτεχνία του παρελθόντος. Παίζοντας με τον χρόνο και την εικονογραφία, ο Condo αντλεί έμπνευση από την αρχαία ελληνική κλασική τέχνη, τους Ολλανδούς ζωγράφους του 17ου αιώνα, αλλά και τους Francisco Goya, Diego Velasquez και Pablo Picasso, μεταξύ άλλων.

Με τον πολύ προσωπικό και μοναδικά εικονικό τρόπο του, ο Condo πυροδοτεί στο μυαλό μας ολόκληρες ιστορίες για κάθε πρωταγωνιστή του. Τα φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά των θεμάτων του αποτελούν κεντρικό αντικείμενο μελέτης. Ο Condo προσεγγίζει την προσωπογραφία με νέο τρόπο και συνδυάζει στοιχεία του Κυβισμού και του Σουρεαλισμού, τις έννοιες της υψηλής και της χαμηλής τέχνης, την αφηρημένη και την παραστατική τέχνη, και, συχνά, τη γελοιογραφική πλευρά της ζωής, με απώτερο στόχο να απεικονίσει την περιπλοκότητα της ψυχικής κατάστασης του ανθρώπου της εποχής μας.

Ανήκει σε μια γενιά καλλιτεχνών οι οποίοι επανήλθαν στην παραστατική ζωγραφική παρότι δημιούργησαν σε μια εποχή, μετά τον Αφηρημένο Εξπρεσιονισμό, όπου η Εννοιολογική Τέχνη και ο Μινιμαλισμός μεσουρανούσαν στο καλλιτεχνικό προσκήνιο. Παίζοντας ένα παιχνίδι ισορροπίας ανάμεσα στο όμορφο και το γκροτέσκο, το καθημερινό και το παράλογο, την υψηλή και την εμπορική «pop» τέχνη, οι φρέσκιες εικαστικές δημιουργίες του καθιστούν τον Condo έναν από τους πιο εφευρετικούς
καλλιτέχνες της γενιάς του.

Παίζοντας με τον χρόνο και την εικονογραφία, ο Condo αντλεί έμπνευση από την αρχαία ελληνική κλασική τέχνη, τους Ολλανδούς ζωγράφους του 17ου αιώνα, αλλά και τους Francisco Goya, Diego Velasquez και Pablo Picasso, μεταξύ άλλων. Με τον πολύ προσωπικό και μοναδικά εικονικό τρόπο του, ο Condo πυροδοτεί στο μυαλό μας ολόκληρες ιστορίες για κάθε πρωταγωνιστή του.

Τα φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά των θεμάτων του αποτελούν κεντρικό αντικείμενο μελέτης. Ο Condo προσεγγίζει την προσωπογραφία με νέο τρόπο και συνδυάζει στοιχεία του Κυβισμού και του Σουρεαλισμού, τις έννοιες της υψηλής και της χαμηλής τέχνης, την αφηρημένη και την παραστατική τέχνη, και, συχνά, τη γελοιογραφική πλευρά της ζωής, με απώτερο στόχο να απεικονίσει την περιπλοκότητα της ψυχικής κατάστασης του ανθρώπου της εποχής μας.