Η γεωγραφία των Κυκλάδων

Οι Κυκλάδες είναι ένα σύμπλεγμα δεκάδων νησιών στο νότιο τμήμα του Αιγαίου Πελάγους. Η Νάξος, με έκταση 428 τ.χλμ., είναι το μεγαλύτερο νησί του συμπλέγματος.

H ονομασία Κυκλάδες είναι αρχαία και παραδίδεται από τον Ηρόδοτο, τον Θουκυδίδη και πολλές άλλες πηγές. Σύμφωνα με τον Στράβωνα, έτσι ονομάζονταν τα νησιά Κέα, Κύθνος, Σέριφος, Μήλος, Σίφνος, Κίμωλος, Πάρος, Νάξος, Σύρος, Μύκονος, Τήνος και Άνδρος, που σχημάτιζαν κύκλο γύρω από το ιερό νησί της Δήλου. Η Θήρα, η Ίος, η Σίκινος, η Φολέγανδρος, η Αμοργός, η Ανάφη, μαζί με κάποια νησιά των σημερινών Δωδεκανήσων, εντάσσονταν συνήθως στις νότιες Σποράδες. Οι μαρτυρίες αυτές, βέβαια, χρονολογούνται από την κλασική περίοδο και εξής. Για τον λόγο αυτό, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε εάν οι Κυκλαδίτες της 3ης χιλιετίας π.Χ. – που δεν άφησαν γραπτά τεκμήρια – χρησιμοποιούσαν τις ίδιες ή παρόμοιες ονομασίες για τα νησιά τους.

Οι Κυκλάδες είναι γενικά άνυδρες, με περιορισμένη χλωρίδα και πανίδα και μικρές εκτάσεις πρόσφορες για καλλιέργεια και κτηνοτροφία.

Το κλίμα είναι ξηρό με μεγάλη ηλιοφάνεια και ελάχιστες βροχοπτώσεις. Οι δυνατοί άνεμοι, ωστόσο, που κυριαρχούν στο μεγαλύτερο τμήμα του χρόνου (και ιδιαίτερα το καλοκαίρι) κρατούν τη θερμοκρασία σε χαμηλά επίπεδα και ευνοούν την ακτοπλοΐα.